Πώς τυφλώσαμε τον «Κύκλωπα»

• Ο ενθουσιασμός, η ανωριμότητα και «ολίγη» από εγωισμό ανήκουν στα μικροέξοδα της ιστορίας που ματαίωσαν το ανέβασμα του έργου του Ευριπίδη από ομάδα φοιτητών το 1959-1960
• Διαφωνίες, επιστολές και συνελεύσεις για μια παράσταση που δεν έγινε ποτέ

• Του Λουκά Θανασέκου
• Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 25/08/13

Είναι η ιστορία ενός μη γεγονότος – μιας ιδέας που βρίσκεται, εδώ και 54 χρόνια, θαμμένη στις σελίδες φοιτητικού περιοδικού της εποχής. Αν είχε εξελιχθεί σε γεγονός, ο «Κύκλωπας» του Ευριπίδη που ανέβηκε στις 3 Αυγούστου στην Επίδαυρο θα είχε την… προϊστορία του, όχι στην Επίδαυρο αλλά στο θέατρο του Διονύσου και όχι από το Εθνικό Θέατρο αλλά από τη «Φοιτητική Σκηνή Αθηνών»!!!

Συγκεκριμένα: από τον Μάρτιο του 1958 κυκλοφορεί στη Σόλωνος και σε άλλες σχολές το 8σέλιδο περιοδικό «Η Συναδελφική», συνιδρυτές του οποίου ήμασταν ο υπογράφων και ο συμφοιτητής μου στη Νομική Βασίλης Καλαματιανός και το οποίο οριζόταν ως «Μηνιαία σπουδαστική επιθεώρηση επιστήμης και τέχνης» (σχήμα 58Χ86), αλλά σπάνια τα κατάφερνε να είναι… μηναίο. Στο διπλό 12σέλιδο τ. 6-7 (Φεβρουάριος-Μάρτιος 1958) δημοσιεύεται άρθρο του φοιτητή της Φιλοσοφικής Κ. Γεωργουσόπουλου με τίτλο «Φοιτητική Σκηνή Αθηνών» που, όπως λέει ο ίδιος, «έρχεται να γίνει αυτή ο πρόγονος μιας θεατρικής παραδόσεως στο Πανεπιστήμιο Αθηνών». Χωρίς να αναφέρει ονόματα η είδηση είναι μία: έχει ήδη ιδρυθεί η ΦΣΑ, τα μέλη της οποίας «έχουν καταλήξει πως το ξεκίνημα πρέπει να γίνει με το σατυρικό δράμα του Ευριπίδη, που σώζεται ολόκληρο, ο Κύκλωπας». Και προστίθεται μεταξύ άλλων:

«Ετσι αποφασίσαμε γλώσσα να είναι η αρχαία και τα μέτρα της… Επίσης ότι το προσωπείο και το σκηνικό με εξπρεσιονιστικό τρόπο δοσμένα θα αποδίδανε το σωστό κλίμα… Η μουσική θα βασιστεί στο βουκολικό διονυσιακό κι αυτή την αίσθηση θα δώσουν η λύρα της Κρήτης, η φλογέρα, η ασκομαδούρα, ο δίαυλος. Η Φοιτητική Σκηνή Αθηνών άρχισε. Ολα είναι αισιόδοξα, όλες οι γνώμες ακούγονται…».